Vraag jij je wel eens af “Wat als ik er niet meer ben?” Wat zijn dan mijn wensen? Iedereen heeft het er wel eens over; als ik er niet meer ben, mag ik dan dit nummer op mijn begrafenis of deze bloemen die ik zo mooi vind? Als je de kranten bekijkt en het internet lopen van schrik de rillingen over mijn hele lijf. De leeftijden die je ziet, soms echt te jong. Het leven kan zo ontzettend kort zijn. Dit kan jou en mij allemaal overkomen, niet echt fijn om over na te denken, maar wel goed om bij stil te staan.

Je nabestaanden willen graag nog een laatste gunst aan je kunnen bewijzen en hoe mooi is dat om te doen met de begrafenis die jij graag gewild had? Hiervoor heeft Hanneke van Have to Have een handig boekje voor ontworpen. Een “mijn wensen boekje” met daarin pagina’s om jouw wensen aan te geven voor als jij komt te overlijden. Dit boekje is voor nu en voor later. Een boekje om jouw uitvaartwensen in op te schrijven.

“Op een dag zal ik er niet meer zijn en dan is dit boek fijn. Hierin staan mijn wensen beschreven en de tijdlijn van mijn leven.”

Bovenstaande tekst staat op de eerste bladzijde van het “Mijn wensen boekje”. Het kan best confronterend en heftig zijn om zo’n boekje in te vullen, daarom heeft Hanneke ervoor gekozen om het boekje “luchtig” te beginnen. De eerste vragen luiden dan ook als volgt; wanneer ben je geboren en wat is je lievelingseten? Daarna is er een ruimte van maar liefst 14 bladzijden voor je tijdlijn. Hierin kan je alle belangrijke gebeurtenissen en/of data noteren. Tot slot komen de vragen over de wensen van je afscheid.

Het kan gezien worden als iets heel verdrietigs, maar ik vind het iets moois. Ik gun het mijn man, mijn zoontje en mijn nabestaanden om bezig te zijn met het verwerken van hun verdriet, in plaats van dat ze na moeten denken over hoe mijn uitvaart eruit moet zien. Andersom zou ik het geweldig vinden dat ik mijn familie nog een laatste dienst kan bewijzen door hun de uitvaart te geven die ze verdienen, daarom is het boekje niet alleen relevant voor mij, maar zou ik hem mijn ouders ook cadeau willen doen.

Lees ook; Na een burn-out koos Lianne voor haar ondernemerschap.

Zelf ben ik druk bezig om het “mijn wensen boekje” in te vullen. Bij het invullen springen de tranen in mijn ogen. Het idee dat dit boekje pas gelezen wordt als ik er niet meer ben. Hopelijk is dat pas over 70 jaar en ga ik heel grijs, gerimpeld en oud worden.  Toch toen ik uiteindelijk bezig was met de tijdlijn van mijn leven begon ik hardop te lachen. De gebeurtenissen die ik op schrijf zijn soms hilarisch, wat een gekke puber was ik en soms nog steeds. Dat dit straks op mijn uitvaart voorgelezen wordt, bizar toch? Nja, ik gun de mensen die om mij geven ook nog een lach op hun gezicht tijdens mijn uitvaart. Dat is uiteindelijk waar het leven om draait. Ik zeg dan ook altijd: “Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd.”